Dufu, Tofu albo Tahu alias jak zwano go onegdaj „mięso z pola”, jest jednym z najbogatszych w białko produktem wegetariańskim, spożywanym jak świat długi i szeroki. Z uwagi na swój azjatycki rodowód można go tutaj spotkać na prawie każdym rogu ulicy. Serek Tahu nie jest w prawdzie wymysłem czysto indonezyjskim ale chińskim, tym nie mniej zadomowił się on na archipelagu bardzo bobrze. Co więcej dorobił się również w Indonezji swoich licznych endemicznych kuzynów. Stworzona przed 2000 tysiącami lat przez mnichów buddyjskich receptura wdarła się na przestrzeni stuleci na salony Azji ale i nie tylko Azji.
Dzisiaj w najlepszych restauracjach Paryża, Londynu czy Nowego Yorku zjeść można liczne zdrowe i co najważniejsze niskokaloryczne potrawy sojowe.
Typowo jawajską odmianą buddyjskiego „mięsa z pola” jest popularne Tahu Sumedang. Unikalna technika zastosowania klasycznej receptury, polegającej na całonocnym moczeniu ziaren soi, dokładnym ich mieleniu, gotowaniu a następnie poddawaniu koagulacji, powoduje iż Tahu Sumedang jest w środku prawie puste niczym gąbka.
Rumiane sześciany wymyślone i stworzone na początku XX wieku prze indonezyjskiego chińczyka Ong Kino z miasta Sumedang na Jawie, są dzisiaj jedną z najbardziej popularnych przekąsek z jawajskiej ulicy. Najlepiej smakują przegryzane ostrą papryczką lub polane sambalem tudzież sosem sojowym.
by 