Ministerstwo Opieki Społecznej Indonezji zamierza promować kurację anty ryżowa na terenie całej Republiki. Cele są wzniosłe – zdrowsze społeczeństwo i wydajniejsze rolnictwo.
Pozostaje jednak pytanie – jak przekonać do zmiany menu 240 milionom ryżo-holików.Indonezja zaliczana jest do największych na świecie producentów ryżu. W parze z produkcją idzie również jego gigantyczne spożycie, co sprawia iż rzadko udaje się wygospodarować ponadnormatywną nadwyżkę produkcji.
Matematycznie znaczy to iż przy produkcji rzędu 40 mln (t) spożycie nigdy nie spada poniżej 33 milionów (t) w skali roku.
A to z kolei oznacza, że każdy z 240 miliomów obywateli Kraju spożywa ponad 100 kilogramów ulubionych białych ziaren w ciągu 12 miesięcy.
To więcej niż przeciętny Japończyk czy Chińczyk, których powszechnie uważa się za pożeraczy ryżu.
Rząd indonezyjski postanowił więc w imię programu poprawy zdrowia swoich obywateli zmienić choć trochę stereotyp obecności ryżu w każdym posiłku dnia.
Nie chodzi tu, jak by można przypuszczać tylko o zwiększenie zdolności eksportowych corocznych zbiorów, ale przede wszystkim o płodozmian w rolnictwie oraz zdrowie mieszkańców kraju.
Nie jest to jednak wcale takie proste, gdyż dla większości mieszkańców Republiki, dzień bez ryżu jest po prostu abstrakcją.
Od Sumatry po Nowa Gwineę ludzie spożywają ryż na śniadanie, obiad i kolacje a odstawienie przysłowiowej miski z ryżem utożsamiają z przymusową głodówką.
Jak jednak twierdzi Indroyono Soesilo, sekretarz generalny Ministerstwa Opieki Społecznej warto rozpocząć już dzisiaj proces ogólno narodowego odzwyczajania od uzależnienia ryżowego.
Soesilo używa wręcz kontrowersyjnego porównania z uzależnieniem od nikotyny i procesem jego ograniczania.
Indonezja jak podkreśla, oprócz ryżu produkuje 66 rodzajów innych substancji odżywczych zawierających węglowodany.
Przykładem są ziemniaki, kukurydza, bataty, sago czy kasawa.
Należy więc jedynie odpowiednio wyedukować społeczeństwo, by zdywersyfikowało swoja dietę i przynajmniej raz dziennie zastępowało ryż innym bogatym energetycznie składnikiem diety.
„Edukacja Odwykowa” powinna się zacząć na poziomie ośrodków wiejskich, gdzie świadomość zdrowego jedzenia i płodozmianu jest najniższa, a ryż ma nie tylko kulinarne ale wręcz boskie znaczenie.
Ryż daje pracę, życie i żywność. Tak twierdzą miedzy innymi mieszkańcy Jawy środkowej, gdzie w miejscowości Cigugur odbywa się coroczny festiwal Bogini ryżu Dewi Sri.
W trakcie jego trwania mieszkańcy okolicznych wiosek przez dwa dni proszą Dewi Sri o ochronę upraw i obfite żniwo w nadchodzącym roku.
O szacunku Indonezyjczyków do ryżu, świadczyć może również fakt, iż nie nazywają go oni po prostu ryżem jak to zwykli czynić ludzie w innych częściach globu.
Ryż w Indonezji ma aż trzy różne wcielenia. Na polu rośnie Padi, którego zebrane ziarna przed ugotowaniem zwą się Beras, by ostatecznie parując na talerzu zyskać miano Nasi.
Według Światowego Instytutu Ryżu (IRRI) jest on głównym posiłkiem dla ponad 3 miliardów ludzi na naszym globie. Jak by więc na to nie spojrzeć to zawartość miski co drugiego z nas.
by 