Kalimantan to inaczej indonezyjska nazwa części wyspy Borneo, znajdującej się w granicach Republiki.
Pozostały obszar wyspy to dwie malezyjskie prowincje Sarawak i Sabah, oraz małe i niezwykle bogate państewko Brunei Darussalam, czyli po prostu Sułtanat Brunei.
Zajmujące powierzchnię prawie 750 tysięcy km/2, Borneo jest trzecią co do wielkości wyspą naszego globu po Grenlandii i Nowej Gwinei.
Indonezyjska część wyspy to 550 tysięcy km/2 czyli ponad 65 % jej całkowitej powierzchni. Nadana prowincji nazwa Kalimantan znaczy dosłownie – „Rzeka Diamentów”.
Właśnie rzeki stanowią bardzo istotny element funkcjonowania tej olbrzymiej, ponad dwukrotnie większej od Polski połaci lądu .
Do odgrywających najważniejszą rolę spływnych szlaków wodnych zaliczają się Kayan, Mahakam, Barito i Kahayan.
Wielkie liczące dziesiątki tysięcy kilometrów kwadratowych tereny w tak zwanym Interiorze czyli centralnej części wyspy, stanowią wciąż „Białe Plamy” dla eksplorujących ją badaczy fauny i flory.
Każdego roku naukowcy informują świat o odkrywanych tu nowych endemicznych gatunkach roślin i zwierząt.
Tutejszy nieprzebyty Tropikalny Las Deszczowy oraz stosunkowo niewielkie zaludnienie czynią Borneo-Kalimantan jedną z bardziej dziewiczych wysp całego Archipelagu Indonezji.
Zajmując prawie 30 % powierzchni kraju, zamieszkuje Kalimantan niespełna 5% jego mieszkańców.
Spośród wielu rdzennych grup etnicznych żyjących na wyspie, najbardziej znaną, najliczniejszą oraz zamieszkującą po obu stronach granicy indonezyjsko-malezyjskiej są Dajakowie.
Znakiem rozpoznawczym tej społeczności są pokrywające ich ciała specyficzne tatuaże.
Do najważniejszych miast zaś zaliczyć należy Pontianak na zachodzie wyspy, Banjarmasin na południu i Dwu-miasto Balikpapan-Samarinda na wschodzie.
Północne zaś rubieże Borneo to wspomniane wcześniej prowincje malezyjskie i Sułtanat Brunei.
