Maluku zwane też Molukami albo powszechniej Wyspami Korzennymi, stanowią same w sobie Archipelag zwany również „1000-em Wysp”.
Nazwa taka bierze się z tej prostej przyczyny, iż według różnych szacunków w składzie Wysp Korzennych można się doliczyć od 999 do 1029 wysp i wysepek.
Położone są pomiędzy wielkimi wyspami Indonezji, Celebesem i Nową Gwinea na ogromnym obszarze otoczonym morzami Halmahera, Maluku, Seram i Banda.
Powierzchnia Wysp mimo, iż jest ponad dwukrotnie większa od Polski (850 tysięcy km/2), tylko w 10 % stanowi stały, zamieszkały ląd.
Część z wysepek ma charakter wulkaniczny, inne zaś są porośniętymi palmami pięknymi Atolami Koralowymi.
Nie bez przyczyny uważa się plaże Moluków za jedne z piękniejszych na naszym globie, i z tego chociażby powodu warto postawić stopę na jednej z nich.
Cała grupa Tysiąca Wysp zamieszkana jest przez zaledwie 2 miliony rdzennych mieszkańców, żyjących w setkach rozsianych na wyspach wioskach i osadach rybackich.
W zasadzie tylko o stolicy Prowincji mieście Ambon, można się wypowiadać jako o mieście sens stricte.
Warto też odnotować historyczno gospodarcze tło wpisane w ten Mini Archipelag w wielkim Archipelagu Indonezji.
To właśnie Wyspy Korzenne od XVI-tego wieku były obiektem pożądania i eksploracji Europejczyków, pragnących podporządkować je sobie z uwagi na bogaty arsenał miejscowych przypraw korzennych, z bezcenna wówczas Gałką Muszkatową na czele.
Na tych tak odległych od starej Europy rubieżach świata ścierały się wówczas interesy Holandii, Portugalii, Hiszpanii czy Anglii.
Ostatecznie do proklamacji niepodległości Republiki Indonezji w 1945 roku, Wyspy Korzenne pozostawały pod znacznym wpływem królewskiej Holandii , tolerowanej i szanowanej tu bardziej niż w innych częściach Indonezji.
